Psychoterapia par kierowana jest do małżeństw lub osób pozostających w związkach partnerskich. Przedmiotem leczenia jest relacja. Relacja pary jest czymś więcej niż sumą dwóch osób, jest tym, co partnerzy tworzą pomiędzy sobą na poziomie świadomym i nieświadomym. Wszystkie pary tworzą niepowtarzalną nieświadomą więź opartą na łączeniu się subiektywnego doświadczenia każdego z partnerów.

Przedmiotem rozważań w terapii jest między innymi analiza wyboru partnera, historia związku, przekazy międzypokoleniowe, sposoby komunikacji, indywiduacja w związku, przepracowanie wspólnych problemów, praca nad  wzajemnym zaufaniem,  wyrażaniem swoich potrzeb i  rozumieniu rzeczywistości drugiej osoby.

Sytuacje konfliktów i napięć relacyjnych często znajdują odbicie w modelu komunikacji pomiędzy partnerami.  Wydaje się, że w takowej sytuacji komunikowanie się pomiędzy partnerami realizuje zupełnie inne potrzeby: wyraża ich frustrację samą relacją, niezadowolenie z partnera, poczucie dyskomfortu emocjonalnego.

Psychodynamiczne rozumienie psychoterapii par zakłada uznanie znaczenia procesów nieświadomych w kształtowaniu się symptomatologii dysfunkcji relacji par. Skargi każdego z partnerów, poczucie niezaspokojenia ważnych potrzeb, przewlekające się problemy komunikacyjne mogą być też rozumiane jako wyraz indywidualnych, nieświadomych konfliktów popędowych i deficytów relacyjnych.     

Psychoterapia rozpoczyna się od kilku spotka konsultacyjnych. Po podjęciu przez parę decyzji o rozpoczęciu psychoterapii ustalany jest cel i kontrakt terapeutyczny. Staramy się wspólnie z obojgiem określić ich oczekiwania wobec terapii, zakres potencjalnych możliwych zmian i modyfikacji, szczegóły techniczne spotkań. 

Spotkania z psychoterapeutą odbywają się co dwa tygodnie i trwają 90 minut. W spotkaniach uczestniczą oboje partnerzy. Może powstać się potrzeba spotkania indywidualnego z każdym z partnerów.